۱۳۸۶ تیر ۲۸, پنجشنبه

به نام دمکراسی

1- بر اساس قوانین موجود، افشاء نام افراد و مظنونین، قبل از طی مراحل دادرسی و صدور حکم توسط قاضی، ممنوع و خلاف قانون است. این که چرا این قانون نقض می شود و صدا و تصویر افراد قبل از اثبات جرم، از رسانه ملی پخش می شود جای شگفتی دارد.

2- اگر در این دیار فردی بنام مدعی العموم به معنی واقعی آن وجود داشته باشد،قطعا باید بیاید و مهندس عزت را بخاطر حق پایمال شده و قانون نقض شده- آنهم به گستردگی تلویزیون- بازخواست کند.

3- درمورد مفسدان اقتصادی وقتی نامی از آنها برده می شود، همه به خروش می آیند که آی قانون نقض شد و قبل از اثبات جرم نام فلانی اعلام شد، اما اینبار همه ساکتند. تفاوت در چیست؟ طناب این مفسدان اقتصادی به کجا وصل است که وقتی تکان می خورد، همه می لرزند؟

4- پیرزنی لاغراندام با پوستی چروکیده که در هفتمین ده از عمرش بسر می برد، تبر به ریشه چه کسی میزند؟ اصلا توانایی برداشتن تبر داردکه این اینگونه همه را برآشفته است؟

5- در این مجموعه فشار فوق العاده سنگینی بر دانشجویان وارد شد و آنان را مستقیما متهم به تدارک انقلابی رنگی نمود. همه این نمایش چیزی جز مشروع جلوه دادن بازداشتهای اخیر دانشجویان امیرکبیر و اعضاء تحکیم وحدت نیست.

6- شباهت حکومت موجود در ایران و حکومت های نظیر گرجستان در چیست؟ شاید واقعا حکومتی شبیه به هم در این دو کشور موجود است که حاکمان ایران را از آنچه در گرجستان روی داد این چنین ترسانده است. با این وجود حاکمان، خود حکومتشان تا بدین حد کوچک ،ضعیف و بدون پشتوانه فکری،فرهنگی و مردمی دانسته اند.

هیچ نظری موجود نیست: