رمضان امسال

رمضان امسال صدای آسمانی شجریان شنیده نمی شود.

عادت کرده بودیم روزه مان را با ربنای شجریان افطار می کردیم.

اما امسال از آن هم محروم شدیم.

تا در آینده چه شود!

دوستان در اینترنت

نوشتن درباره ی اوضاع کنونی جامعه خیلی جالب نیست. اتفاق های متفاوتی در این چندماه افتاده که می توان برای هر کدام یک پست گذاشت، ولی صحبت از آنها ارمغانی جز نا امیدی و نگرانی به همراه ندارد. و البته انگیزه ای برای نوشتن ایجاد نمی کند.

از این که بگذریم، امشب بعد از مدتها وبلاگم را چک کردم. نتیجه این که وبلاگ دو تا از بچه های قدیمی را پیدا کردم. یکی آقا مهدی که الان از دوستان ده ساله ی هم بحساب می آییم و وبلاگش را به لیست دوستانم اضافه کردم. و دیگری آقا محمود که در زمان تحصیل در دانشگاه دو سه سالی از ما قدیمی تر بود و به اصطلاح استاد حل تمرین ما بود.

نفر اول که هنوز در شهر خودمان روزگار سپری می کند و نفر دوم چند سالیست در کشور دوست و برادر کانادا مشغول است.

همین

خوشه یا طبقه

در علم آمار برای دسته بندی یک جامعه ی آماری روش های متفاوتی وجود دارد.
دو روش شاخص برای این کار، یکی روش خوشه ای است و یکی روش طبقه ای.

در روش خوشه ای، جامعه به چند گروه به نام خوشه تقسیم می شود. اعضای موجود در هر خوشه از نظر ویژگی مورد بحث باهم متفاوت هستند. به عبارت دیگر هر خوشه مثل یک جامعه ی کوچک شده عمل می کند. پس در روش خوشه ای اساسا خوشه ها با هم تفاوتی ندارند. اما وقتی از روش طبقه ای استفاده کنیم، افراد درون هر طبقه به هم نزدیک هستند، اما طبقات با یکدیگر تفاوت دارند.
ساده تر اینکه در تقسیم بندی علمی و آماری ، یا یک جامعه به خوشه های شبیه به هم و یا به طبقات متفاوت از هم تفکیک می شود.

این از این.

با توجه به این تعاریف کلی آماری به نظرمی رسد تقسیم بندی حال حاظر جامعه یک روش طبقه ای است نه یک روش خوشه ای.